Dit is voor jou

Het  klopt  niet  helemaal  dat  Sinterklaas  vroeger nooit  langs  kwam.

Ik  herinner mij  nu  weer  dat  we  2  keer pakjesavond  vierden.

Het waren  de  2  laatste  jaren  voordat  mijn oudste  broer verongelukte  dat  hij,  voor  de jongste  kinderen  van  het  gezin, cadeautjes  kocht.

Voor  die  gelegenheid  zaten  we  in  de voorkamer,  ook  wel  de  mooie  kamer  genoemd.

Het  was  heel spannend  voor  ons  want  het  was  helemaal  nieuw.

In   mijn  buik  was  spanning  van  opwinding.  Nu  ging  het toch  nog  gebeuren.

Vanavond  was  het  ook  bij  ons  pakjesavond!

De  velours  gordijnen  waren  dicht  getrokken. De  lamp  boven  de  tafel  liet  het  licht  vallen  op  de  rood  mahonie houten  tafel.

Daar  zaten  we, met  zijn  allen,  in  een  grote  kring  rondom  de eettafel.

De  rood  pluchen  stoelen  waren  allemaal  bezet.

Mijn  broer  verzorgde de  pakjes.

Een voor één  werden  we  geroepen  om bij  hem  te komen.

Mijn  oudere  zus  kreeg  een bruin,  echt  leren  tasje.

Ik  keek  er  verrukt  naar.  Prachtig  vond  ik  het.

Wat  zou  ik  krijgen?

Even  later  verdween  zijn  hand  weer  in  de zak: “ Dit  is  voor  jou  zei  hij  en  keek mij  aan terwijl  hij  het  pakje  omhoog  hield.  “Kom het  maar  halen”

Ik  keek  naar  het  pakje, alle  ogen  waren  op  mij  gericht.  Iedereen  wachtte.

“Maak  maar  open  zei  hij”.  Het  was  nog  steeds  stil,  dat  was  anders  nooit zo.

Perplex  keek  ik  naar  het  tasje  dat  ik  in  mijn  handen  hield.

Een  schoudertasje  van  bruin  leer.  Ik zuchtte.  “ Vind  je  het mooi”?

Ik  draaide het  om en  om  en  bleef  ernaar  kijken.

Even  later,  toen  ik  weer  op  mijn  stoel  zat, legde  ik  het  op  mijn  schoot  zodat  ik  het goed kon  zien.  Ik  hield  het  tasje  goed  vast.

Het  jaar  erop  was  er  ook  pakjesavond.

Weer  werd  alles  voorbereid  en  weer  zaten  we  in  de  mooie  kamer.

Ook  dit  jaar  kregen  de  jongste  kinderen  een cadeau.

Ik  zie  mezelf   weer  zitten  met  op  mijn  schoot  een  luxe,  groen  fluweelachtige  Vinolia  zeepdoos,  met  3 stukken  zeep  erin.

Ieder  keer  bracht  ik  de  doos  naar  mijn  neus  en  snoof  dan  de  heerlijke  geur  op. 

Voorzichtig  streelde  ik  het  zachte  fluweel.

Die  twee  avonden, ik  vergeet  ze  nooit.

Later, toen  wij  zelf  kinderen  kregen was  sinterklaasavond  altijd  een  feestje.

De  kinderen  begonnen  altijd  al  vroeg  in  reclameblaadjes  aan  te  kruisen  welke  dingen  ze  leuk  vonden.

Die  folders  rolden  lang  voor  Sinterklaas  in  de bus  en  dan  begon  eigenlijk  al  het  feest.

En  ze  bleven  bladeren  tot  op  den  duur  bijna  alles  was  aangestreept.

Daaruit  konden  zij  later  een  verlanglijstje  maken,  en  dat  gebeurde  dan  ook.

En  verder  is  het  toch  een  uitgelezen  avond  om  elkaar te  verrassen  met   kleinigheidjes.

En  wat  een  ongekende  mogelijkheden  om  je  rijm-ader  aan  te spreken.

Of  iemand  op  een humoristische  manier  in  het  ootje  te  nemen.

Ook  werden  nietszeggende  dingen  jaar  op  jaar  weer  heel  mooi  ingepakt  en  dat  zorgde  voor  veel  hilariteit.

En  mocht  je  lang  voor  sinterklaasavond  die  voorwerpen  willen  verstoppen  zodat  ze  dit  jaar  niet  konden  worden  ingepakt,  was  er  al  een  Piet  langs   geweest  die  ze  stilletjes  had  meegenomen.

Soms  werden  de  fop cadeautjes  zo  mooi  gevonden  dat de  gekochte  cadeautjes  er  niet  tegenop  konden.

Voor  het  hondje  was  het  de  dag  van  het  jaar!

We  gooiden  alle  uitpakpapier,  kranten  etc.  op  een  grote  hoop  op  de  grond  en  dan  kwam  ze  aangerend  hoor.

Als  een  dolle  scheurde  ze  de  kranten  los,  helemaal  wild,  dat ze  zich  nu  ook

binnen  in  huis,  mocht  uitleven. 

Ze  gromde  en  slingerde  wild  haar  kop heen  en  weer  terwijl ze  de  kranten  aan  
flarden  trok. 

Aan  het  einde  van  de  avond  was  de  rommel  compleet. 

Maar  wat  hadden  we  weer  genoten  van  alle  dingen  die  langs  kwamen!

We  zijn  weer  verder  in  de  tijd,  een  generatie  opgeschoven.
Er zijn nu  kleinkinderen die  ook  al  weer  groot  zijn.
We  vieren  nu  de  pakjesavonden  bij  onze  kinderen,  met  zijn  allen.
En  dat  is  weer  feest
We  gaan  nu  zitten  en  genieten  van  onze  welverdiende  rust.